PGB gezeur continues….

De door het Wilhelminia Kinderziekenhuis aangevraagde PGB-indicatie voor Qwin is afgekeurd door het CIZ. Zij vinden dat Qwin pas als hij vijf jaar is in de WLZ mag. Want onder die leeftijd kan hij nog gewoon beter worden (??).

Maar waar gaat dit nou over?
Als je naar de site van het CIZ zelf gaat is er een PGB-wijzer. Dan kan je kijken of degene waarvoor je de aanvraag gaat doen in de WLZ past. Meestal krijg je trouwens een ‘nee’. Echter, bij ‘meervoudig complex gehandicapt’ met een verstandelijke beperking (blijvend) en 24 uurs toezicht, dan pas je wel in de WLZ. En dat is nou net de omschrijving van Qwin (ook zo beoordeeld door het WKZ).

En dan deze teksten op websites waar je informatie kan inwinnen over PGB’s:

– www.mezzo.nl (stichting mantelzorgers): kinderen die door een beperking intensieve thuiszorg nodig hebben vallen niet onder de Jeugdwet, maar onder de WLZ

– www.regelhulp.nl: kinderen (0-19 jaar) met behoefte aan intensieve kindzorg die ook een verstandelijke beperking hebben, komen in aanmerking voor zorg vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz).

In beide gevallen gaat het niet alleen voor kinderen die in een instelling moet komen, maar ook die thuis verzorgd worden.

De decentralisatie van het zorgstelsel heeft dus hiervoor gezorgd: je hebt een patiënt die een aanvraag doet (of voor zich laat doen door een specialist). De instantie waar je de aanvraag doet wijst deze af en zegt ga maar bij een andere instantie proberen. Die verwijst door naar een derde instantie en die,… die verwijst weer terug naar instantie 1.

Waarom is er niet weer 1 centraal zorgorgaan. Waar alle vragen binnenkomen, worden beoordeeld en keurig worden doorgezet naar de juiste afdeling. Waarom moeten patiënten zelf of hun mantelzorgers dit gaan uitzoeken? Is er dan niemand die snapt dat als je kind ernstig ziek is, je aandacht en tijd daarnaar toe gaat? Of als je zelf Kanker hebt, dat je dan wel wat anders wil doen dan bellen met bureaucratische ongevoelige regeltrutjes?

Wij laten het er niet bij zitten. Wij gaan sowieso in beroep, met hulp. Want die krijgen we gelukkig wel. Een contactpersoon uit de Eerste Kamer, mensen die bij diverse Stichtingen werken die dagelijks met PGB-gezeur werken. Want ook dat… wij zijn niet de enige met deze problemen. Wij zijn 1 van velen. En daarvoor vechten wij ook. ER MOET IETS VERANDEREN!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.