Mijn temperatuur. Het beïnvloed een groot deel van mijn leven en dat van mijn ouders. De ene keer is het 40,6 de andere keer 37,9. En daar zitten dan maar twee dagen tussen. Een dag later? Kan het weer 38,9 of weer 39.2 zijn. Je weet het niet. Ik ook niet hoor.
Ik voel me wel wat minder prettig als ik het zo warm heb. En dat hele warme weer van de afgelopen weken, dat vond ik ook maar niets. Dan liever dit. Dat ik weer een paar slofjes aan moet als ik naar buiten ga. Vind ik echt lekkerder.
Verder gaat het heel goed eigenlijk.
Omdat er bij mijn PEG-sonde een beetje irritatie zat zijn mijn papa en mama naar het ziekenhuis geweest. Daar bleek het mee te vallen en werd direct de MIC-KEY-button geplaatst. Geen lange slang dus meer uit mijn buik, maar een klein knopje. Echt fijner.
Ook kan ik, waarschijnlijk door mijn medicatie tegen epilepsie, nu meer geconcentreerd spelen. Zo kan ik een speeltje overpakken van mijn ene naar mijn andere hand. Echt heel leuk. Kan ik soms wel een half uur mee bezig zijn. Daarna ben ik wel heel moe en val lekker in slaap.
Dat doe ik dan ’s nachts weer wat minder. Nou ja, ik hou van vroege ochtenden zal maar zeggen. 5 uur of eventueel 6 uur. Maar langer echt niet. Dan ga ik zo hard brommen dat mijn broer wakker wordt. Hahaha nou dan weet je het wel. Dan moeten mama of papa wel hun bed uit.
Hoi Qwin
Bij toeval kwam ik op de twitter pagina van je papa terecht. Daarop zag ik dat jouw chromosomen een beetje in de war zijn.
Ik heb ook een kindje dat haar chromosomen een beetje in de war heeft. Ze heeft er wat teveel. Valt gelukkig prima mee te leven 🙂
Wat fijn dat het zo fijn gaat met de PEG! Groei maar groot knappe kerel!